Türk devletinin tekçi, yayılmacı, işgalci Kürt düşmanı savaş ve neo Osmanlıcı politikaları kan, gözyaşı ve yoksulluk getirmeye devam ediyor.
Merkezinde Kürt düşmanı özel savaş siyasetinin ve örgütlenmelerinin olduğu Türk devleti, bu kanlı yolunun önünde Kürdistan özgürlük hareketini ve Kürt halk hareketini engel olarak görüyor.
Tekçi, yayılmacı ve saldırgan politikalarının sonuç almasını; bu politika karşısında direnen demokrasi ve barış içinde çıkış öneren halk hareketlerinin bastırılmasına bağlıyor.
O nedenle başta Kuzey ve Doğu Suriye, Başure Kürdistan ve Şengal gibi Kürt coğrafyasını işgal saldırılarının hedefi yapıyor.
Libya’da, Afganistan’da, Karabağ’da, Akdeniz’da savaş ve provokasyonlarının nedeni de bu yayılmacı ve tekçi emperyalist heveslerinin eseri.
Bu politikasına karşı Kürt halkı ve özgürlük hareketi direniyor.
Bu direnişi, kendi saldırganlığına ve yayılmacılığına engel görüyor.
O nedenle Önder APO liderdiğinde örgütlenen ve ekolojik, demokratik, kadın özgürlükçü komünal bir yeni yaşam öneren Kürt özgürlük hareketini ve Kürt halkını hedef yapıyor.
İşgalci Türk devleti bu kanlı yolu için gerekirse bölge güçlerine, gerekirse Rusya’ya, gerekirse AB ve ABD’ye her türden tavizi ve rüşveti veriyor.
O nedenle ortadoğu merkezli süren 3. dünya savaşında bütün dikkatini Kürdistan özgürlük hareketini ve Önder APO’yu zayıflatacak, devre dışı bırakacak yollar üzerinde toplamış bulunuyor.
Bunun için her türden, kirli politikaları devrede tutuyor.
Varsa yoksa onun için asıl amaç; bu kanlı ve kirli yoluna itiraz eden, direnen Kürt halkının ve örgütlenmelerinin dağıtılması.
Rojava’da DAİŞ çetelerini bunun için besledi; özgür Kürt’ün üzerine saldı.
Besledikleri yenilince bizzat kendisi tankıyla topuyla işgallere girişti.
3 yıl önce gerçekleştirdiği Efrin işgali de bunun içindi.
Demokratik, özgür, eşitliklikçi, ekolojist, kadın özgürlükçü bir seçenek onun en büyük korkusu oldu.
O nedenle Efrin’de yüzbinlerce Kürdü topraklarından sürdü. Yüzlercesini katletti. Binlerce Efrinlinin akıbeti bilinmiyor.
O nedenle sivillere yönelik işkence, insan kaçırma, hırsızlık, yağma, tecavüz ve cinayet gibi sayısız savaş suçu işledi.
O nedenle Efrin’i Kürtsüzleştirmek için bugün de işkence ve katliamlarına dayalı işgalini yayarak sürdürmeye çalışıyor.
Efrin’de işlediği savaş suçları onun bu amaçları çok açık biçimde ele veriyor.
Efrin’de Türk devleti soykırım suçu işliyor.
Şimdi işgalci Türk devletinin Efrin’deki savaş ve soykırım suçlarından öne çıkanlarına bakalım.
Türkiye’nin Kuzey ve Doğu Suriye’nin Efrîn kentine yönelik 20 Ocak 2018’de yaptığı saldırıları 3’üncü yılına girdi.
Suriye’nin Kuzey batısında yer alan Efrîn’in kuzeyinde Türkiye sınırları; doğusunda Ezaz, batısında İdlib, güneyinde ise Halep bulunuyor.
Türk Devleti’nin işgali öncesi 500 bini aşkın nüfusa sahip olan kent, Rojava devriminin tohumlarının atıldığı yerlerin başında geliyor.
ABD ve Rusya’nın ön açması ile kente yönelik savaş uçakları ve SİHA’larla bombardımana girişilmesiyle başlayan saldırılar tank ve top gibi ağır silahlarla devam etti.
Akabinde de ön cephede içerisinde daiş artığı çeteler ile birlikte işgalci Türk Ordusuı karadan bölgeye girdi.
Saldırılara karşılık veren YPG/YPJ ve QSD ile 58 gün boyunca işgal saldırılarına karşı kısıtlı imkanlarla direndi.
Şiddetli çatışmaların ardından Efrîn kent merkezi, 7 ilçe ile 365 köy tüm Dünya’nın gözü önünde işgalci Türk Devletinin eline geçti.
Kuzey ve Doğru Suriye Özerk Yönetimi’ne bağlı Efrîn, Rusya ve ABD tarafından Türk devletiin işgaline izin verilen ilk topraklar oldu.
Burayı Serêkaniyê ve Girê Spî kentlerinin işgali izledi.
İdlib’te sıkışıp kalan Türk devletine bağlı çeteler, Efrin ve diğer kentlerin işgali ile kendilerine yeniden alan buldu.
10’uncu yılına giren Suriye iç savaşı devam ederken oluşturulan özerk sistem ile ülkenin en güvenli ve istikrarlı bölgesine dönüşen Efrîn, Suriye’nin yeniden şekillenmesinde demokratik bir model olarak da görülüyordu.
Türk Ordusunun 10 bin askerin yanı sıra, bağlı çete gruplarından Sultan Murat Tugayı, Süleyman Şah Tugayı, Fatih Sultan Mehmet Tugayı, Hamza Tümeni, Feylek El Şam, Cebhet Şamîye, Semerkand Tugayı, Sead Bin Ebu Weqqas Tugayı, Ehrar El Şerqiye, Suqur Şimal, El Nixbe ve Ehrar El Şam gibi 50’ye yakın grup Efrîn’in işgalinde yer aldı.
Bu gruplar işgal dilen Efrîn’i kendi aralarında coğrafik olarak pay etti.
- Kentin en büyük mahallesi olan Eşrefiye’de Sultan Murat Tugayı ve Cephet Şamîye;
- Zêdîye Mahallesi Sultan Murat Tugayı;
- Mehmûdiyê Mahallesi Hamza Tümeni;
- Eski Efrîn Mahallesi Cephet Şamîye, Sultan Murat Tugayı;
- Yeni Efrîn Mahallesi Ehrar El Şerqiye;
- Tirindê Mahallesi Ehrar El Şam;
- Efrîn merkeze bağlı köyler ise Hamza Tümen’i denetimine bırakıldı.
Efrîn’in İlçelerinden;
- Cindirêse’de Ehrar El Şerqiye ve Hamza Tümeni;
- Şiyê’de Sultan Süleyman Şah Tugayı;
- Mabeta’da Cephet El Şamîye;
- Şera’da Sultan Murat Tugayı;
- Bilbilê’de Sultan Murat Tugayı ve Hamza Tümen’i;
- Reco’da Feylek El Şam ve Ehrar El Şerqiye ile
- Şêrawa’da ise Feylek El Şam ve Hamza Tümeni konumlandı.Kente yönelik işgal saldırılarında paylaşılan bilgilere göre 613 kişi şehid edildi. 498 kişi doğrudan yapılan bombardımanda hayatını kaybederken, 82 kişi ise esir alındıktan sonra işkence ile öldürüldü. Saldırılarda 303’ü çocuk, 213’ü kadın olmak üzere 730 kişi de yaralandı.
Geçen 3 yılda Efrin’de 7 bini aşkın insan kaçırıldı. Ailelerinden fidye almak için kaçırılan bu insanlardan yarısından fazlasının akıbeti bilinmiyor. Öyle ki bu iş adeta bir ticarete dönüştürülmüş durumda. Kaçırılan bu insanlardan bin kişiden fazlası kadın. Şimdiye değin 75’i katledilen, 69’u tecavüze uğrayan kadınlardan yüzlercesinin akıbeti bilinmiyor. Bu rakamlar hemen her gün yeniden güncelleniyor.
Bu hak ihlalleri Birleşmiş Milletler, Suriye İnsan Hakları Gözlemevi ve İngiltere merkezli Ceaserife Sivil Haklar Merkezi gibi uluslararası örgütlerin raporlarına da konu olduğu gibi, kent halkına yönelik işkence, insan kaçırma, hırsızlık, yağma ve öldürme, kadın kırımından etnik temizliğe varan uygulamalar hüküm sürer durumda..
Efrin, bugün demografyası değiştirilmeye çalışılan Kürtlere dair tüm izlerin silinmeye çalışıldığı bir kent haline dönüştürülmek isteniyor.
Kentin Türk işgalcilerine ve bağlı grupların eline geçmesinden sonra 300 binden fazla Efrînli yurtlarından edildi.
Onların ev ve topraklarına yerine ise İdlib, Hama, Humus, Guta, Lazkiye ve Halep’ten getirilen 400 binden fazla kişi yerleştirildi.
Bugün hala Efrîn’de olan Kürtlerin toplam nüfus içerisinde oranının yaklaşık yüzde 23 civarında olduğu belirtiliyor. Özellikle Şera ve Bilbilê gibi yerleşin yerlerine çeteler ve aileleri yerleştirilerek, diğer Kürt aileler de kaçırtılmak isteniyor.
Efrîn’den çıkartılan halk, Şehba bölgesinde büyük zorluklara rağmen pes etmeyen ve kendi demokratik komünal sistemini kurarak, Efrin’e dönmek için direnişlerini sürdürüyorlar.
Efrinliler, bir çok köy ve ilçenin yanısıra Özerk Yönetim ve Kuzey Suriye halkının desteğiyle kurulan çadır kamplarda yaşamlarına devam ediyorlar.
Şehba bölgesinde 20 bin aile ve 100 binin üzerinde Efrinli göçmen yaşıyor. Şerewa ilçesin de de toplam 411 bin Efrinli aile yaşıyor.
Efrîn’i Kürtlerden arındırma politikası eğitime de yansıyor. Türkçe, tüm okullarda zorunlu eğitim dili haline getirildi.
Yerleşim yerlerinin isimleri ile birlikte cadde sokak ve meydan isimleri de Türkçeleştirildi.
Öyle ki Azadî Meydanı’nın ismi ‘Atatürk Meydanı’, Newroz Kavşağı ‘Selahattin Kavşağı’, Demirci Kawa Meydanı ‘Zeytin Dalı Meydanı’ olarak, Qestel Miqdat Köyü ‘Selçuk Obası’, Kûtana Köyü ‘Zafer Obası’ ve Kurzêlê Köyü’nün ismi de ‘Cafer Obası’ olarak değiştirildi.
Yerleşim yerlerinin tümünde ise faşist şef Erdoğan’ın posterleri asılı.
Efrîn’deki tarihi mekanlar da hedef alındı.
Onlardan biri olan Endarê Tapınağı savaş sırasında bombalanarak yerle bir edilmişti.
Kente giren çeteler bombalanan tapınağı yağmaladı.
Roma döneminden kalma Nebî Hûrî Kalesi’ndeki tarihi eserler yağmalandı. Kale daha sonra restorasyon adı altında camiye çevrildi.
Yine bu ikisi gibi UNESCO listesinde yer alan Duderî Mağarası ve Lübnanlı Yahudilerin inanç merkezlerinden biri olan Marmaron Tapınağı gibi çok sayıda tarihi mekan ve eser çeteler tarafından yağmalandı.
‘Zeytin diyarı’ olarak bilinen Efrîn’de yaklaşık 20 milyon zeytin ağacı bulunuyordu. Bunlara da göz diken Türkiye ve bağlı ÖSO gruplar, toplanan zeytinlere ve zeytinden üretilen yağa el koydu.
Türkiye’ye taşınan zeytinler daha sonra İspanya, ABD ve Almanya gibi ülkelere satıldı.
Bunlarla birlikte şimdiye kadar 314 bin 400 zeytin ağacının kesildiği, 11 bin hektar tarım arazisinin ise yakıldığı yönünde bilgiler söz konusu. Yani Efrin’de doğasıyla, kültürüyle insanıyla bir Kürt soykırımı yaşanıyor.
İşgalci Türk devletinin yayılmacı, Kürt düşmanı savaş politikalarının nasıl kanlı ve soykırımcı bir yol olduğu Efrin’de olan bitenler çok açık gösteriyor.
